Staroświeckie pierniczki, których smakiem można się cieszyć przez całą zimę.

Od paru dni stoi u nas w domu choinka. Prawdziwa, pachnąca i niesamowicie zielona. Wiem, że to dość wcześnie, ale my tak lubimy. Choinkę i celebrowanie tego czasu na długo przed Świętami. 

W domu oprócz choinki pachnie korzennymi przyprawami. W tym roku testuję kolejne przepisy na pierniczki. Część z nich wymaga dojrzewania ciasta przed pieczeniem (a także po), ale dzięki temu pierniczki zyskują na smaku. Nawet jak niektóre z nich nie będą gotowe na Święta, to przyjemnie je mieć zamknięte w puszce i delektować się ich smakiem przez całą zimę. Takie pierniczki to dobry pomysł na kulinarny prezent.

Ciasto na pierniczki, który znajdziecie poniżej, można zrobić już na początku października (to taka wiadomość na przyszłość ;-)) i pozostawić do dojrzewania w ceramicznej misce w chłodnym miejscu. Duża zawartość cukru i miodu zapobiega zepsuciu się surowego ciasta, a czas kiedy ciasto w spokoju leżakuje wpływa na jego bogaty smak. 

Do spulchnienia ciasta w tym przepisie używa się  wodorowęglanu amonu (amoniaku, kwaśnego węglanu amonu). Nie jest on zbyt popularny jako środek spulchniający (w przeciwieństwie do Skandynawii, Niemiec i Austrii), ale warto go użyć ze względu na jego właściwości.
 

Po jego zastosowaniu ciasto jest puszyste i jednocześnie chrupiące. Ma porowato bąbelkową strukturę. Amoniak zaczyna działać pod wpływem temperatury w piekarniku.  W trakcie pieczenia wydziela silny, mocny zapach, który nie jest wyczuwalny w upieczonym cieście.
Po otwarciu opakowania z amoniakiem należy przesypać go do słoiczka i szczelnie zamknąć.

Ja kupiłam swój amoniak w Lidlu, 

 Staroświeckie pierniczki

Lebkuchen

250 g miodu

250 g jasnego, brązowego cukru (użyłam jasnego muscovado)

100 g masła

500 g mąki pszennej

25 g przypraw korzennych do piernika

2 łyżeczki mielonego cynamonu

skórka starta z 1 cytryny

2 łyżki gorzkiego kakao

1 łyżeczka wodorowęglanu amonu - amoniaku (kupiłam w Lidlu)

1 łyżka kirschu lub wody

2 jajka

wierzch

rozpuszczona gorzka lub mleczna czekolada

migdały, orzechy

lukier

W rondelku podgrzać miód i cukier. Nie doprowadzać do zagotowania, a tylko do rozpuszczenia cukru i podgrzania całej masy. Zdjąć rondelek z ognia, dodać masło i mieszając doprowadzić do jego rozpuszczenia i połączenia z cukrem i miodem. W dużej misce wymieszać mąkę, przyprawę do pierników, cynamon, skórkę z cytryny i kakao. 

Wymieszać kirsch lub wodę z amoniakiem. W mieszance mąki z innymi składnikami sypkimi, zrobić dołek, dodać lekko roztrzepane jajka, miód, z cukrem i masłem. Całą masę miksować na niskich obrotach do połączenia składników. Dodać amoniak i miksować jeszcze 5 minut. (rozpuszczony amoniak nie pachnie ładnie, ale zapach odparuje w trakcie pieczenia ciasta).  Ciasto przełożyć do ceramicznej miski, przykryć talerzem  i odstawić w chłodne i ciemne miejsce na minimum 1 dzień, a maksimum na 2 miesiące. 

Ciasto dzielić na porcje i wałkować na podsypanym mąką blacie na grubość 5 - 6 mm. Wycinać foremkami dowolne kształty. Układać pierniczki na dużych blachach wyłożonych papierem do pieczenia. Odstawić blachy na 2 godziny w temperaturze pokojowej. Można surowe ciastka udekorować migdałami lub orzechami. 

 Nagrzać piekarnik do 165 stopni. Piec blachy z pierniczkami przez 15-20 minut. Pierniczki powinny urosnąć, ale nie brązowieć, ani nie przypalić  się. Upieczone studzić na kratce. 

Całkowicie wystudzone można polukrować lub posmarować rozpuszczoną czekoladą. 

Pierniczki potrzebują kilku tygodni, żeby dojrzeć po upieczeniu.

Przechowywać je w puszce lub słoju do 6 miesięcy. 

 Przepis Luisa Weiss z książki "Classic German baking"