Szwedzka konfitura z owoców dzikiej róży.

Ostatni pobyt w Szwecji miał na mnie duży wpływ. Pod względem zawodowym, ale też pod względem  kulinarnym. W pobliżu mieszkania, które wynajmowałam, znajdował się wielki sklep produktami ekologicznymi, z wielkimi działami z produktami wegańskimi, bezglutenowymi, bezmlecznymi, z dzikimi owocami w składzie, raw food... Zakupy tam sprawiały mi wielką przyjemność i wzbogaciły i urozmaiciły moje gotowanie, a także pobudziły ciekawość do tego co nieznane. Fantastyczne było to, jak wiele owoców czy kwiatów, które zbieramy na łąkach czy w lasach, obecnych jest tam w produktach codziennego użytku -  jogurtach, granoli, serach. 

Na moje jedzenie w Szwecji miała też duży wpływ jedna z moich opiekunek szkolenia. Ze względu na alergie była na diecie bezglutenowej, a ze względu na przekonania na diecie wegańskiej i w dodatku uwielbiała gotować. Przynosiła do pracy przygotowywane przez siebie posiłki i kiedy okazało się że łączą nas nie tylko sprawy zawodowe, ale też kulinarne, częstowała mnie  swoimi posiłkami, dzieliła się przepisami i zdradzała sekrety, gdzie można kupić najlepsze buraki czy śledzie (chociaż ich nie jadła, to najlepsze miejsca znała). W pracy fik czyli słynnych, szwedzkich przerw na kawę, miałam tak dużo, (jak w żadnej innej pracy), że okazji do rozmów i wymiany doświadczeń kulinarnych miałam pod dostatkiem.

Wiem, że nie zrezygnuję z masła, serów, mleka, ryb czy nie wyeliminuję całkowicie produktów z glutenem, ale też wiem, że moja kuchnia trochę się zmieni. Lubię poszukiwania nowych smaków i właśnie wchodzę na nową dla mnie ścieżkę kulinarną. 

W Szwecji jadłam bardzo dużo rzeczy z owocami dzikiej róży, rokitnikiem, jagodami, borówkami (brusznicami) czy kwiatem czarnego bzu. Te trzy ostatnie są w mojej kuchni obecne od dawna, ale z rokitnikiem i różą miałam mało kontaktu. Przepisów na wykorzystanie owoców róży przywiozłam tak dużo, że po powrocie pojechałam na targ i zaopatrzyłam się w koszyk tych owoców. Czyszczenie ich z pestek jest dla mnie... straszne. Szczególnie miękkich owoców. Może macie jakieś własne metody na to. Jeżeli tak podzielcie się swoimi doświadczeniami. Chętnie usprawnię moją pracę, bo wiem, że nie zrezygnuję z przerabiania róży ze względu na kłopotliwe czyszczenie. Ja po obcięciu końcówki, przekrawam owoc na pół i wydrążam pestki przy pomocy wąskiej łyżeczki lub zaokrąglonego noża. Potem jeszcze płuczę owoce pod bieżącą wodą z resztek pestek. Jak owoce są gotowe, to zostaje sama przyjemność przerabiania.

Konfitur z owoców róży w swoim życiu zrobiłam kilka rodzajów, ale te są zdecydowanie najlepsze. Aksamitne w konsystencji, z lekkim aromatem kardamonu, wanilii i cytrusów. Myślałam, że jakieś słoiczki zostaną na zimę, ale wszystko zostało zjedzone. A w domu jestem od tygodnia!

Konfitura z owoców dzikiej róży z wanilią i kardamonem

Nyponmarmelad med vanilj

2 litry owoców dzikiej róży (1 litr oczyszczonej)

cienko starta skórka i sok z 2 pomarańczy

cienko starta skórka i sok z 1 cytryny

1 laska wanilii (rozcięta na pół)

1 łyżeczka całych ziaren kardamonu (lekko rozgniecionych)

180 g jasnego cukru muscovado

180 g cukru demerara

50 ml wody

Owoce róży oczyścić z końcówek i pestek. Opłukać i włożyć do garnka wraz z resztą składników. Gotować, mieszając od czasu do czasu, do miękkości owoców. Trwa to około 15 minut. Konfiturę pozostawić do ostudzenia, żeby nabrała aromatu przypraw. Wyjąć ziarna kardamonu i wanilię. Zmiksować całość na gładką masę. Przełożyć do słoiczków i przechowywać w lodówce. Jeżeli konfitura ma być przeznaczona do dłuższego przechowywania, trzeba ją doprowadzić do zagotowania cały czas mieszając i gorącą przełożyć do wyparzonych słoików. Jeżeli jest bardzo gęsta, można dodać 2-3 łyżki wody.