Paryskie kulinaria, l'epicerie de Bruno i ananasy w rumie.

 

Kiedy tak sobie myślę o moich paryskich podróżach, to dochodzę do wniosku, że mam niesamowite szczęście do ludzi i miejsc. Wiele osób narzeka na Francuzów, a zwłaszcza na Paryżan, ale ja nie mogę się do tego dołączyć. W Paryżu mówię po francusku typu "Kali jeść" i w większości porozumiewam się po angielsku, ale zawsze stykam się z wielką serdecznością. 

Ostatnio w Paryżu zatrzymałam się w hotelu w okolicach rue Montorgueil i kilka razy dziennie przechodziłam uliczką  rue Tiquetonne. Pierwszego dnia pobytu zaintrygował mnie maleńki sklepik z przyprawami L'epicerie de Bruno, który się tam znajdował. Weszłam do środka, pooglądałam, coś kupiłam, zamieniłam kilka słów z właścicielem i poszłam dalej. Następnego dnia rano spotkałam właściciela przed sklepem szykującego się do otwarcia i znowu zamieniliśmy kilka słów. Wracając, spotkałam go palącego papierosa i znowu krótka pogawędka. Następnego zaprosił mnie do sklepu przed otwarciem, żeby pokazać nową dostawę, po południu, żeby opowiedzieć o jaśminie, wieczorem kiedy zamykał, zdążył mi polecić bistro na kolację. I tak, przez cały mój pobyt kilka razy dziennie rozmawialiśmy o różnych rzeczach. Wiadomości o świecie przypraw, które sprzedawane są w tym sklepiku chłonęłam jak gąbka, bo bogactwo tamtejszego asortymentu jest niesamowite. Tam poznałam aromat wanilii z Kongo, Tahiti i wyspy Reunion i... przepadłam. Wąchając wanilię umieszczoną w szklanych fiolkach, przypomniałam sobie jak to robiłam ponad trzydzieści lat temu w kuchni mojej babci. To takie wspomnienie, które do mnie wróciło po tylu latach, pod wpływem zapachu. 

Nauczyłam się tam też oceniać jakość waniliowych lasek. Od tego czasu jestem bardzo uważna kupując wanilię. 

Jak będziecie w Paryżu i będziecie chcieli kupić niezwykłe i zwykłe, doskonałej jakości przyprawy to polecam Wam ten sklepik. Nie dlatego, że właściciel jest przemiły, ale dlatego, że ma wielką wiedzę, którą chętnie się dzieli i olbrzymi wybór doskonałej jakości przypraw. To miejsce to skarb. 

W czasie mojej paryskiej przygody spotkałam jeszcze jedną niesamowitą osobę, która wprowadziła mnie w świat przypraw, ale to już będzie inna historia.

Dzisiaj mam dla Was prosty przepis na ananasy w waniliowym rumie. To  wspaniały deser, dodatek do lodów, baza do drinków (z sokiem z limonki, wodą i lodem), jak też kulinarny prezent. Ważne, żeby ananas był dojrzały.

L'epicerie de Bruno

30 Rue Tiquetonne, 75002 Paris,

czynne od wtorku do soboty: 10.30-14.30 i 15.30-19.30

www.lepiceriedebruno.com

Ananasy w rumie waniliowym

1 duży, świeży i dojrzały ananas
500 ml jasnego rumu
1 laska wanilii
4 łyżki brązowego, trzcinowego cukru 

Laskę wanilii przekroić na pół i wydrążyć czubkiem noża rdzeń. Ananasa obrać ze skórki (wyciąć też twarde oczka na powierzchni) i wykroić twardy rdzeń. Pokroić w plastry, a następnie w 2 cm kawałki. Włożyć do słoja. Dodać laski i rdzeń wanilii. Zasypać cukrem i zalać rumem. Jeżeli ananas nie jest zbyt słodki, dodać jeszcze 1 łyżkę cukru. Zamknąć słoik i zostawić na 2 tygodnie. Od czasu do czasu potrząsać słojem, żeby całość wymieszać.

Przepis Sigrid Verbert z książki "Smakowite prezenty"