Idealne brioszki i konfitura z owoców róży na jesienne śniadanie.

Jak patrzę na owoce róży, przypomina mi się mój cudowny dziadziuś Jan. Był niesamowicie dokładny, spokojny, cierpliwy i precyzyjny. Moje pierwsze próby gotowania w podstawówce, często kończyły się przypalonymi patelniami, garnkami i przede wszystkim czajnikiem. Wtedy otwierałam okna, żeby przewietrzyć dom ze spalenizny i leciałam po pomoc piętro wyżej do dziadziusia. A on cierpliwie szorował gary, doprowadzając je do połysku i zacierając ślady moich kulinarnych porażek. Na emeryturze zajął się hobbystycznie introligatorstwem. Do tej pory mam niesamowicie starannie oprawione przez niego książki. Cała seria książek o Panu Samochodziku zyskała sztywne lniane okładki. Wszystkie strony były ręcznie zszyte. Tych książek mam niezły zbiór. Jak je biorę do ręki, widzę dłonie dziadziusia starannie oprawiającego je przez wiele godzin. Te dłonie zawsze kroiły warzywa na sałatkę w precyzyjną 4 mm kostkę (kiedyś z bratem zmierzyliśmy te kawałeczki). Te dłonie zawsze też zbierały w czasie pobytów nad morzem owoce róży. Potem była mordercza praca oczyszczenia owoców z pestek. Jako morderczą widzę ją teraz, kiedy w czasie ostatniego wyjazdu nad morze zebrałam na wydmie cały koszyk tych owoców i wzięłam się za ich oczyszczanie. Po dziesiątym poddałam się. Pestek są dziesiątki, lepią się i przyklejają do wszystkiego. Niedużo brakowało, a zrezygnowałabym z konfitury. Wtedy doznałam olśnienia i wpadłam na pomysł szybkiego i bezproblemowego ich oczyszczania. Każdy z owoców róży przekrawam na pół i pod bieżącą wodą nad durszlakiem/sitkiem wydłubuję pestki. Woda ułatwia ich odpadanie i zapobiega przyklejeniu się pestek do wszystkiego. Durszlak zaś chroni odpływ zlewu przed zapchaniem pestkami. I tak bezproblemowo pozyskałam różę do konfitury na weekendowe śniadanie. Robiąc ją, miałam przed oczami dziadziusia, który wiele, wiele lat temu przyrządzałam ją dla wnuków na śniadanie...

Do konfitury cudownie pasują brioszki. Upiekłam ich już dziesiątki, wypróbowałam niezliczone ilości przepisów. Te dzisiejsze są z nich wszystkich najbardziej delikatne i puszyste. Miękkie, pachnące... doskonałe. 

Brioszki Sarabeth.

30 g świeżych drożdży (3 łyżeczki suszonych)

2 łyżki drobnego cukru

1/3 szklanki + 1 łyżka mleka (pełnotłustego)

8 żółtek z dużych jajek

2 1/4 szklanki mąki pszennej

1/4 łyżeczki soli

8 łyżek (115 g) miękkiego masła

1 jajko lekko ubite do posmarowania broszek

masło do nasmarowania foremek i miski

Do miski włożyć pokruszone drożdże i zasypać je cukrem. Odstawić na 3-5 minut, aż drożdże się rozpuszczą pod wpływem cukru. Wymieszać, dodać mleko i żółtka. Zmiksować do połączenia się składników (jeżeli używacie suszonych drożdży, dodajcie je do mleka i pozostawcie na 5 minut. Następnie dodajcie żółtka i cukier i zmiksujcie). Dodać 2 szklanki mąki i sól i miksować całość na małych obrotach (końcówki haki) do uzyskania gładkiej masy (5 minut). Zwiększyć prędkość obrotów do średnich. Cały czas miksując dodawać po około 1 łyżce masła. Następną łyżkę masła, dodajemy, kiedy poprzednia połączy się z ciastem. Zwiększyć obroty miksera i miksować całość do czasu wytworzenia się kuli ciasta wokół  końcówek miksera. Zmniejszyć obroty miksera do średnich i dodać resztę mąki (1/4 szklanki). Miksować przez 3 minuty. Nasmarować czystą miskę masłem, przełożyć do niej ciasto ukształtowane w kule. Obrócić ciasto 2-3 razy, żeby powierzchnia ciasta pokryła się masłem. Przykryć miskę z ciastem folią spożywczą i odstawić ją w ciepłe miejsce na 1 1/2 - 2 godziny. Ciasto powinno podwoić swoją objętość. Nasmarować foremki do brioszek masłem. Z ciasta formować kule i wkładać je do foremek (powinny sięgać do połowy foremek). Na wierzchu każdej można położyć maleńką kulkę z ciasta. Posmarować wierzch rozbełtanym jajkiem. Przykryć całość delikatnie folią spożywczą i odstawić do ponownego wyrastania na 1 godzinę. Ciasto powinno podwoić swoją objętość. Zdjąć folię, ponownie posmarować jajkiem i wstawić do piekarnika nagrzanego do 180 stopni. Piec na złotobrązowo około 20 minut. Idealne są jedzone na ciepło.

Konfitura z owoców róży i pomarańczy.

4 1/2 szklanki (1000 g) pulpy z owoców róży*

3 3/4 szklanki (800 g) cukru - dałam połowę - 400 g + 1 szklanka (200 g) cukru

2 pomarańcze

sok z dwóch małych pomarańczy

sok z jednej cytryny

Umyte pomarańcze pokroić na bardzo cienkie plastry (zrobiłam do przy pomocy tarki heblowej). Do rondla włożyć 1 szklankę cukru (200 g), sok z pomarańczy i plastry z pomarańczy. Gotować do chwili, aż pomarańcza stanie się szklista. Dodać pulpę różaną, sok z cytryny i resztę cukru. Doprowadzić do zagotowania i gotować przez 5 minut mieszając. Można całość zmiksować do uzyskania gładkiej konfitury. Przechowywać w lodówce lub przełożyć do wypażonych słoików.

Pulpa różana*.

czerwone owoce róży

Owoce róży rozkroić i wyjąć pestki. Ściąć miejsca, gdzie owoc był przymocowany do łodyżki. Przełożyć owoce do rondla i zalać wodą na wysokość owoców. Doprowadzić do zagotowania na dużym ogniu. Zmniejszyć ogień i gotować całość przez pół godziny, mieszając od czasu do czasu. Wystudzić i zmiksować na gładką masę.  

Przepis na brioszki: Sarabeth Levine z książki "Sarabeth's bakery, from my hands to yours".

Przepis na konfiturę: Christine Ferber z książki "Mes confitures".