Mazurskich klimatów ciąg dalszy i zupa szczawiowa.

Jestem ciągle pod urokiem książki i mazursko - warmińskich krajobrazów. Jak już pisałam wcześniej, te regiony znane mi były przede wszystkim z pokładu jachtu i z portów. W czasie ostatniego pobytu przejechaliśmy kawałek wzdłuż i wszerz po tych terenach. Jakie wrażenia? Piękne. Stare poniemieckie ceglane domy (uwielbiam je), zamki krzyżackie, lasy, łąki, pagórkowaty teren, bocianie gniazda, dwustuletni, holenderski wiatrak. Od czasu do czasu w tym pięknym krajobrazie pojawia się osiedle  bloków z lat siedemdziesiątych w kolorze jaskraworóżowym, pozostałości po pgr albo "las" tablic reklamowych. Ale tak jest w całej Polsce.

Już planuję jesienny weekend w mazurskich lasach z koszykiem w ręku (mam nadzieję, że pełnym grzybów). Tak, mam nadzieję, że będzie za kilka miesięcy, a na razie mam jeden kosz pełen mazurskiego szczawiu, a drugi pełen jajek. Czyli składniki niezbędne do ugotowania zupy szczawiowej. Uwielbiam kwaskowatość tej zupy. Jest taka wiosenna. Jeżeli jesteście szczęśliwymi mieszkańcami  okolic łąk to namawiam Was, koszyki w dłoń i lećcie zbierać młodziutki szczaw, jeżeli nie, to również koszyki w dłoń i pędźcie na targ. 

Przepis jest oczywiście mazurski i zaczęrpnęłam go z mojej ostatnio ulubionej książki "Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur". Od siebie dodałam po koniec gotowania pół główki czosnku w łupinie z przekrojonymi ząbkami. Tak doprawioną zupę zostawiam do ostygnięcia. Czosnek jest delikatnie wyczuwalny i świetnie doprawia tę zupę. Następnie wyjmuję go i podgrzewam. Spróbujcie tej metody. Jest świetna. Sprawdza się też przy innych zupach, których smak komponuje się z czosnkiem.

 Mazurska zupa szczawiowa (szczawianka)

500 g liści młodego szczawiu

2 łyżki masła

duży pęczek włoszczyzny (marchew, pietruszka, por, seler)

2 liście laurowe

4 ziela angielskie

sól

pieprz

1 łyżeczka cukru

2 jaja

2 litry wody

1 szklanka kwaśnej śmietany lub jogurtu naturalnego

pół główki czosnku z łupiną, przekrojonej na pół

Z włoszczyzny, ziela angielskiego i liści laurowych ugotować wywar. W tym czasie na patelni na roztopionym maśle poddusić porcjami umyte liście szczawiu. Liście mają zmienić kolor i zwiednąć. Szczaw posiekać nożem dość drobno (można również zmiksować, ale ja zdecydowanie preferuję siekanie). Całość dodać do wywaru i zagotować. Doprawić solą, cukrem i pieprzem. Dodać czosnek i wystudzić zupę. Czosnek wyjąc i dodać do zupy śmietanę. Podawać z jajkami na twardo.

W oryginalnym przepisie do zupy dodaje się śmietanę rozbełtanymi żółtkami. Wtedy zupę możemy podgrzewać, ale nie można jej już zagotować, bo żółtka zetną się.

Wiele osób pytało mnie, gdzie można kupić wspomnianą książkę. W sklepach z pamiątkami znajdującymi się przy zamkach oraz w skansenach na terenie Warmii i Mazur, a także w wydawnictwie i bezposrednio od autorki.