Czekając na lato... clafoutis pomidorowe.

Kiedy wiśnie napęczniałe są od soku, a ich smak potrafi zawrócić w głowie przyrządzam z nich clafoutis. Na ten czas muszę jednak jeszcze poczekać. Zupełnie jak na pachnące, dojrzałe na słońcu pomidory. O tej porze roku kupuję przeróżne pomidory małych rozmiarów (truskawkowe, wiśniowe, gronowe, koktajlowe.... kto wymyśla te nazwy?) To trochę namiastka letnich pomidorów, ale zdecydowanie bardziej mi smakują niż pozostałe "duże" odmiany. Z małych pomidorków robię wytrawną odmianę clafoutis. Bardzo lubię to danie, a w dodatku jest bardzo SZYBKIE I PROSTE. Z miską sałaty to dobra propozycja na lekką kolację.

Clafoutis z małymi pomidorkami.

(Clafoutis de tomates cerise)

400 g małych pomidorków (koktajlowe, wiśniowe, gronowe...)

4 łyżki posiekanych świeżych ziół (natka, bazylia, tymianek, szczypior)

100 g startego sera Gruyere

50 g mąki pszennej

4 duże jajka

4 łyżki śmietanki kremówki

220 ml mleka

2 ząbki czosnku pokrojone w cienkie plasterki

2 łyżki masła

sól

świeżo zmielony pieprz

Piekarnik rozgrzać do 180 stopni C. Naczynie do zapiekania (o pojemności okolo 1,5 l) posmarować 1 łyżką masła. Na drugiej łyżce przyrumienić na złoto plasterki czosnku. Do formy wyłożyć pomidorki, posypać je ziołami, czosnkiem i połową sera.  W misce ubić jajka, dodać mleko i śmietanę, a następnie mąkę. Wszystko zmiksować na gładką masę. Ciasto ma mieć konsystencję gęstszego ciasta naleśnikowego. Doprawić solą i pieprzem. Ciasto wylać na pomidorki i wszystko posypać resztą sera. Piec 40 - 45 minut, aż ciasto się zetnie, przyrumieni i urośnie. Jeżeli zbyt szybko się rumieni przykryć folią aluminiową (błyszczącą stroną do góry). Podawać gorące lub w temperaturze pokojowej.